De lessen van Burn-out voor mensen die hoge eisen aan zichzelf stellen
1.
Doe het werk waar je echt ambitie ligt. Laat je bij je carrière niet leiden door wat ze vinden. Er zijn immers veel ze’s om rekening mee te houden. Probeer te ontdekken waar je zelf warm voor loopt en waar je goed in bent.
2.
Benchmarking ( je spiegelen aan de best presterende concurrent) is misschien interessant voor bedrijven. Voor mensen die hoge eisen aan zich zelf stellen is het levensgevaarlijk. Want volkomen ten onrecht gaan ze twijfelen aan hun eigen doorzettingsvermogen en arbeidsethos. Vaar op je eigen Compass en ontdek welke inzet voor jou reëel , gezond en prettig is.
3.
Zoals je in kerken en kloosters niet met de deur in huis valt, maar via een soort sluis van de ene ruimte naar de andere gaat, zo krijg je rust in je hooft door telkens en moment van bezinning te creëren tussen verschillende activiteiten. Laat activiteiten niet allemaal in elkaar overlopen. Trek grenzen en markeer die met rustmomenten. Dat voorkomt dat spanning en opwinding wordt opgebouwd
4.
Probeer te ontdekken wat energie kost en wat energie oplevert. Veronachtzaam niet de dingen waardoor je oplaadt, maar besteed er juist extra aandacht aan. Voor de calvinisten zij opgemerkt dat die dingen niet alleen leuk zijn, maar ook nuttig. Ze vormen een investering in je draagvermogen.
5.
Niet elke taak is de moeite waard om perfect te worden verricht. Ook hoef je niet altijd alles te doen wat er van je gevraagd wordt, hoe eervol het ook is ‘ze’ voor moeilijke klussen nooit tevergeefs een beroep op je doen. Soms is het heel verstandig om mensen teleur te stellen en ‘nee’ te zeggen!
6.
Je moet niet alleen dingen doen. je moet ze ook laten gebeuren. Dat is verdraaid lastig in een maatschappij die je vooral op je dadendrang aanspreekt. Soms de dingen op hun beloop laten is levenskunst. Of zoals Stephen Covey het verwoordt: Geluk is alleen mogelijk als je accepteert dat je niet overal greep op hebt en wanneer je je tegelijkertijd richt op datgene waarop je wel invloed hebt.
7.
Leer te herkennen welke signalen bij jou duiden op overbelasting. Slapeloosheid, prikkelbaarheid, hoofdpijn, stramme schouders, het idee nergens tijd voor vrij te kunnen maken of ongewoon snel tot tranen toe geroerd zijn? Neem deze signalen serieus. Neem gas terug. Die signalen kunnen voorbode van groter onheil zijn, of op zijn minst wijzen ze je erop dat je onder je optimum presteert.
8.
Stop altijd voor rood licht Er zijn beter manieren om tijd te ontfutselen aan vadertje tijd. Doe aan time management. Ontdek bijvoorbeeld wanneer je het meest effectief bent en reserveer die tijd voor moeilijke klussen. Neem ook de tijd voor belangrijke zaken die pas op lange termijn spelen. Laat je niet voortdurend afleiden. Maak een realistische planning, of nog beter; maak een pessimistische planning waarbij je met vee tegenslag rekening houdt. Dan is de kans het grootst dat je- zelfs in een tijdgebrek vergeven wereld- tijd overhoudt.
9.
In een cultuur die vitaliteit vereert, is vermoeidheid sloom en politiek volkomen incorrect. Toch is het verstandig om vermoeidheid te beschouwen als een signaal om rust te nemen. Op nieuw is er een geruststelling voor calvinisten: ledigheid is niet des duivels oorkussen, maar en rendabele investering in je denk vermogen. Door gas terug te nemen zet je in feite een tandje bij. Als je bovendien geniet van je welverdiende rust, is dat helemaal mooi mee genomen
